ხანდახან ისე ძლიერ მიყვარხარ ,
რომ მეშინია არ მიმატოვო.
მაგრამ ზოგჯერ კი ძალიან მინდა,
შორს რომ წახვიდე მარტო დამტოვო
შენა ხარ ჩემი წმინდა ტრფიალი ,
გულის აისი,სულის ციალი.
ცა მოცმენდილი,მუდამ მზიანი,
და ჩემი ბილიკი ვარდნი იანი.
“…ჩემთვისაც თითქოს შვიდივე ზეცის კარი გაიღო.
იყო ლაჟვარდი... იყო სითბო...
და სიყვარული მაინც არ იყო....”
"ზოგჯერ დუმილსაც მოსმენა უნდა..
უხმო თვალებით მელაპარაკე!!!"
"ნუღარ ბუზღუნებ უჩემობას სიცოცხლევ ჩემო,
თორემ შენს ჯიბრზე შენზე მეტად მომენატრები!!!!!"
"რომ დავრჩე შენთან შევაძულებ თავს მე სამყაროს,
რომ წამოვიდე შეგაძულებ ამით ჩემ ყოფნას,
რა ვქნა გაგცვალო ქვეყანაში თუ
შენში გავცვალო ქვეყანა???"
თუკი ეულად იგრძენი თავი,
თუ გულში ისევ გაივლე სევდა,
გახსოვდეს, ქვეყნად რომ არის ქალი,
შენ რომ უყვარხარ მთვარეზე მეტად.
თუ დაუბერა სამხრეთის ქარმა,
თუ იალქნები დაგიცვდა ზღვაში,
არ დაივიწყო, რომ ერთმა ქალმა
შენ არასოდეს გაგცვალა სხვაში.
თუ ბედისწერას მიაყრი ფარ-ხმალს,
იღბალს ტყუილით აუხვევ თვალებს,
ქალი არასდროს გატეხავს მარხვას,
ქალი ყოველთვის დაგინთებს სანთელს.
თუ მიგატოვა ერთგულმა მუზამ,
თუ საბოლოოდ დაკარგავ იმედს,
ის გაიხსენე... ის, ვისი სუნთქვაც
ისევ ჰაერით აგივსებს ფილტვებს.
მაშინ დაგტოვებს ყოველი სევდა,
მაშინ ჩაცხრება სამხრეთის ქარი,
და შენც მიხვდები, მაღალმა ღმერთმა,
შენთვის რომ შექმნა ის ერთი ქალი
" დუმილი ყველაზე უფრო აუტანელი შეპასუხებაა"
" არცერთი ადამიანი არ შეილება გახდეს ისე უცხო,როგორიც ის,ვინც უწინ უყვარდა"
" თუ გინდა ჭკვიანი იყო,ისწავლე გონივრული შეკითხვა,ყურადღებით მოსმენა,მშვიდი პასუხი და ლაპარაკი შეწყვიტე მაშინ,როცა სათქმელი აღარაფერია"
" ვისაც სურს იცოდეს რა მოხდება,ყურადღება უნდა მიაქციოს იმას,რაც მომხდარა"
კაცობრიობის განვითარებას ის აფერხებს,რომ ადამიანები იმას კი არ უსმენენ,ვინც ჭკვიანია,არამედ იმას,ვინც ყველაზე ხმამაღლა ლაპარაკობს"
" მეგობრებს არგე,რომ კიდე უფრო დაგიმეგობრდნენ.ხელი მიაშველე მტერსაც,რომ იქნებ ისინიც დაგიმეგობრდეს. როცა მტერზე ლაპარაკობ გახსოვდეს,რომ ერთხელ შეილება ის შენს მეგობრად იქცეს"
"ზოგიერთი კაცის ცხოვრება უნიჭო მწერლის რომანს ჰგავს... ბოლომდე ჩაატავებ და ასე იტყვი:ნეტავ არ წამეკითხაო"